به نقل از «خبرگزاری برنا»

دلیل سفر خارجی بعضی از سریال ها مبهم است!

تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۶۰۵۸۴

اخیرا در سریال های شبکه نمایش خانگی شاهد سفرهای خارجی ای که در قصه ضرورت ندارد و هیچ کمکی به روند داستان نمی کنند هستیم این مسئله توجه حتی مخاطبان و نه فقط کارشناسان این حوزه را جلب کرده است. این موضوع را با تهیه کنندگان و کارشناسان بررسی کرده این که گزارش آن را در ذیل می خوانید.

حسن مصطفوی: فیلمسازان به سمت پروژه هایی می روند که دردسر نداشته باشد

حسن مصطفوی تهیه کننده، مجری طرح و مدیر تولید سینما و تلویزیون که در آثاری چون فیلم "جدایی نادر از سیمین"، "قسم"، "فروشنده"و.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. در جایگاه مدیر تولید و در فیلم "آتابای"، "دربست"، سریال "هشتگ خاله سوسکه" و... به عنوان تهیه کننده حضور داشته است درخصوص سفرهای خارجی که گاهی در قصه ضرورت ندارند گفت: اگر در قصه ضرورت نداشته باشد قطعا سفرهای خارجی در تولید اثر منطق هم ندارد. چون به هر حال این کار یک هزینه اضافی به سرمایه گذار وتهیه کننده تحمیل می کند.

او ادامه داد: قطعا اگر من تهیه کننده و یا مدیر تولید باشم نمی گذارم چنین اتفاقی بیفتد چون با این شرایط دلار هزینه بسیار زیادی تحمیل به سرمایه گذار تحمیل می شود.

مصطفوی در خصوص اینکه چرا در نشان دادن نقاط زیبای کشورمان موفق عمل نکرده ایم گفت: این مسئله ی خیلی مهمی است و بخش عمده ای از آن علتش این است که تهیه کنندگان و فیلمسازان به طور مثال می گویند چرا به سمت پروژه هایی برویم که دردسر دارند؟ و خب این مسئله برمی گردد به هزینه ها به این خاطر که اگر پروژه در جای دیگری بخواهد فیلمبرداری شود هزینه ها دو چندان می شود.

علیرضا جلالی: سفرهای خارجی در سریال ها اساسا باید به ضرورت قصه برگردد

علیرضا جلالی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون که آثاری چون "دولت مخفی"، "روز سوم"، "ماهورا" و... را در کارنامه اش دارد در خصوص ضرورت نداشتن برخی سفر های خارجی در قصه فیلم ها و سریال ها به خصوص شبکه نمایش خانگی به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: اگر حضور بازیگر در خارج از کشور ضرورتی نداشته باشد چرا باید پول بیت المال را به هدر بدهند؟ اما گاهی ضرورتی در قصه وجود دارد و باید صحنه ای در خارج از کشور ضبط شود که در این صورت نیز باید کار را مدیریت کنند تا در حداقل ترین زمان ممکن صحنه ها ضبط شود. این کار اساسا به ضرورت های قصه بستگی دارد. اگر در قصه محل لو نمی رود می توان صحنه خارج از کشور را در کشور ضبط کرد. این بستگی به قصه و تهیه کننده و کارگردان دارد.

این تهیه کننده ادامه داد: در تلویزیون کار کردن ملاحظات  خاصی وجود دارد و بدون این ملاحضات کار را پخش نمی کنند اما پلتفرم ها ویژگی های خاص خود را دارند و در این بین برخی کیسه دوخته اند چون اگر می توان به خارج از کشور نرفت اما این کار را انجام می دهند باید به کار آنها شک کرد. به هر حال نمی توان قضاوت کرد چون باید قصه را خواند و ضرورت را حس کرد و دید چقدر لازم است این کار را انجام دهند.  اگر قصه ایجاب می کند که به سفر بروند قطعا باید بروند و نباید درنگ کرد اما اگر چنین ضرورتی در داستان وجود ندارد این کار را انجام دادن خسارت دارد.

تهیه کننده سریال «دولت مخفی» درباره اینکه چرا نقاط دیدنی کشورمان در آثار نمایشی به خوبی به تصویر کشیده نمی شود اظهار داشت: اگر بخواهیم کارها را در داخل تهیه کنیم و صحنه را به جای خارج وانمود کنیم قطعا موفق نمی شویم چون مساله حجاب مطرح است. در کشور باید بحث حجاب و ارتباطات مراعات شود. اما در کشور ما جاهای بسیار زیبا و دیدنی برای تصویر برداری وجود دارد ولی باید دید آیا به درد قصه می خورد یا نه؟اگر در قصه می گنجد اما استفاده نمی کنند اشتباه است. خود ما در پروژه های مختلف به شهرستان های مختلفی رفته ایم و کار ساخته ایم.

تهیه کننده فیلم «روز سوم» بیان کرد:  قطعاً باید مناطق دیدنی ایران به تصویر کشیده شود و به مردم نمایش داده شود. گاهی بخاطر شرایط مالی و بخاطر اسکان و خورد و خوراک و شرایط اقتصادی نمی روند و سعی می کنند جایی را در داخل تهران جستجو کنند و کار را ضبط کنند.

جلالی در پایان اظهار داشت: به نظر من بخشی به میراث فرهنگی بر می گردد که با رفتن آقای دکتر ضرغامی و دکتر دارابی می توان تعاملی ایجاد کرد و امکان تصویر برداری برای سینما و سریال ها فراهم شود و تمام استان های کشور دیده شوند و جاهای دیدنی به نمایش در بیاید به نظر می رسد این تعامل ایجاد خواهد شد.

علیرضا سبط احمدی: بعضی از سفرهای خارجی در سریال‌ها برای بالا بردن بودجه کار است

علیرضا سبط احمدی تهیه سینما و تلویزیون که آثاری چون "ایل دا"، "همه ی بچه های ما"، "همسایه ها" و... را در کارنامه اش دارد در خصوص ضرورت نداشتن برخی سفر های خارجی در قصه فیلم ها و سریال ها به خصوص شبکه نمایش خانگی به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: ما در اثری که تولید می کنیم، چه فیلم و چه سریال و چه مستند در بخشی از کار بر اساس فضا ها کار به خارج از کشور می رود. گاهی قصه می طلبد که این اتفاق می افتد و گاهی به نظر می رسد لزومی نداشته است و بیشتر برای بالا بردن بودجه کار و بیشتر شدن درآمد است.

تهیه کننده «ایل دا» درباره اینکه چرا نقاط دیدنی کشورمان در آثار نمایشی به خوبی به تصویر کشیده نمی شود اظهار داشت: متاسفانه به دلیل پایین بودن نرخ برآورد ها و بودجه ها بخصوص در تلوزیون وضعیت به این صورت است. در کار سینمایی به نسبتی که کار از پایتخت بیرون می رود به همان نسبت هم باید گران بفروشد تا بازگشت سرمایه داشته باشد و از این جهت دچار مشکل می شود. ولی بخش اعظم کار تلوزیونی این است که این کار را انجام دهد و این مساله جزو اهداف تلوزیون است و نباید دوربین تلویزیونی محدود به تهران و چهار شهر دیگر باشد. دوربین تلوزیون حتما باید در اقصی نقاط کشور دیده شود و فعالیت کند و از تهران و مرکز خارج شود.

احمدی بیان کرد: وقتی دوربین از تهران بیرون می رود هزینه تولید خود به خود بالا می رود و هزینه اقامت، دستمزد ها، پذیرایی و بسیاری از هزینه هایی که در تهران راحت تر می توان با آن سر کرد در خارج از تهران گران تر تمام می شود. این یکی از دلایل است دلایل دوم تنبل شدن ما تهیه کننده ها و فیلم ساز ها است. کار خارج از مرکز تهران سخت تر است و حساسیت بالایی می طلبد و به دقت نظر بیشتری نیاز دارد. متاسفانه ما گاهی در نشان دادن این وضعیت تنبلی می کنیم. وظیفه دوربین تلوزیون این است که اقصی نقاط کشور را ببیند و آثار فرهنگی و تمدنی را در قالب کار های نمایشی به تصویر بکشد. این وضعیت می تواند در بازخورد داخلی و خارجی موثر باشد. وقتی کار ها به خارج از کشور می روند جز یک سری آزادی های تصویری و فردی اتفاق مهمی از نظر آثار باستانی و زیبایی های بصری و طبیعی نمی افتد.

او ادامه داد: بسیاری از کشور های پیرامون ما و شاید حتی یک دهم کشور های دنیا آنچه در ایران داریم نداشته باشند ولی مردم برای دیدن این کشور ها می روند و آنجا پول خرج می کنند. متاسفانه در این مسیر سیاست گذاری ها غلط بوده است. اخیراً سازمان میراث فرهنگی اتفاقی خوب را با شروع یک سریال تلوزیونی آغاز کرد. خود من به عنوان تهیه کننده ای که بیشتر کارهایم در خارج از تهران بود به عنوان مثال در کار میرزا تمام آثار طبیعی و بکر استان لرستان را به تصویر کشیدم و بسیاری از افراد از من می پرسیدند آیا این منطقه زیبا واقعا در ایران است؟! یا کار دیگری که در بوشهر داشتم و تصاویر نابی از این منطقه را به تصویر کشیدیم و به مردم نشان دادیم اگر دوربین ما از شهر خارج شود می توان در اقصی نقاط ایران کار ساخت،  من این کار را کرده ام و در هر کاری از نیروی انسانی جدید استفاده کردم و بازیگرانی را به صنعت فیلم سازی معرفی کردم و هم مناطق بکر و زیبا و لوکیشن های جذاب و منحصر به فرد را به مردم کشور نشان دادم. این وظیفه صدا و سیما است که دوربینش را از تمرکز در تهران و چهار شهر دیگر در بیاورد و از راحت طلبی دست بکشد و هزینه های تولید را بالاتر ببرد تا تمام کشور را به تصویر بکشد.

تهیه کننده سریال «همسایه ها» در پایان گفت: ما هنوز استان هایی را داریم که دوربین شبکه های سراسری صدا و سیما در قالب کار های نمایشی آنجا حضور نداشته است. من گاهی مروری بر سریال های ترک دارم و می بینم در قالب یک سریال آداب و رسوم و فرهنگ و سنت و مناطق طبیعی و زیبایی ها را به تصویر کشیده است و مردم دنیا را با فرهنگ و آداب و رسوم و دیدنی های کشور ترکیه آشنا می کند. این کاری است که تلوزیون ما باید دنبال کند. دوربین های ما پا دیواری شده اند از هر طرف یک دیوار در عمق چند متری تصاویر ما وجود دارد، دوربین باید به فضای بکر اقصی نقاط کشور برود به جای اینکه دلار های بی زبان به کشور های منطقه برود. و ما می توانیم همین فضا را اینجا مهیا کنیم و همین پول ها وارد کشور خودمان شود و به سازندگی حوزه گردشگری کمک کند.

ابوالفضل صفری: سریال‌های نمایش خانگی برای زیبایی بصری و رنگ و لعاب دادن سفرهای خارجی را در قصه می گنجانند

ابوالفضل صفری تهیه کننده سینما و تلویزیون که در کارنامه اش سریال هایی چون "سارقان روح"، "ترور خاموش"، "خانه امن"، "سرجوخه" و... را دارد درخصوص سفرهای خارجی که گاهی در قصه ضرورت ندارند گفت: من به شخصه خودم عموما در کارهایم سفرهای خارجی داشتم و از سمت خودم می توانم نظر بدهم و بگویم که قصه ایجاب می کرد که به این سفرهای خارجی برویم اما نمایش خانگی کمی ملاحظاتش متفاوت است و می توانم بگویم شاید کارکردش آب و رنگ دادن به فیلم و ایجاد زیبایی های بصری باشد اما طبیعتا هر تهیه کننده ای می داند که کار را چگونه اجرا کند. اما من به سهم خودم در رابطه با اثر های خودم می توانم بگویم که در همه ی کارها خارج از کشور تصویربرداری داشته ام و این به دلیل ضرورت در قصه بوده است.

تهیه کننده سریال "ترور خاموش" در خصوص اینکه چرا در نشان دادن نقاط زیبای کشورمان موفق عمل نکرده ایم گفت: این مسئله بحث مهمی است و بخش زیادی از آن به تنبلی گروه های تولید برمی گردد و تهیه کنندگان دوست ندارند به فرض مثال از ونک آن طرف تر بروند. عموما خیلی ها به سراغ کار در شهرستان ها نمی روند و حتی خیلی بازیگران با کار در شهرهای دیگر مشکل دارند و طبیعتا وقتی شرایط به اینگونه است مجبور هستیم که مدام جغرافیای تهران را به صورت تکراری در آثار نمایشی ببینیم و این نکته، نقد واردی است چون به هر حال این کشور پر از نقاط زیبا و دیدنی است. 

صفری در پایان گفت: ما به سهم خودمان سعی کردیم هر یک از آثارمان را به سمت مناطق مختلف ایران ببریم، به طور مثال سریال "خانه امن" در کردستان فیلمبرداری شد و در "خانه امن 2" که اگر خدا بخواهد قرار است شروعش کنیم قصه در جنوب کشور اتفاق می افتد. به هر حال این کشور پر از نقاط بکر و بی نظیر است و نشان دادن این تصاویر ضرورت دارد.

انتهای پیام//

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: آداب و رسوم استان های کشور بودجه حجاب دلار سرمایه سینما و تلویزیون میراث فرهنگی فیلمسازی ابوالفضل صفری علیرضا جلالی علیرضا سبط احمدی حسن مصطفوی سفرهای خارجی سریال های نمایش خانگی سینما و تلویزیون کار را انجام تصویر کشیده سفرهای خارجی خارج از کشور قصه ضرورت نمایش خانگی تهیه کننده اقصی نقاط نشان دادن هزینه ها سریال ها کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۶۰۵۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت ممنوعیت سریال مصری حشاشین؛ تحریف تاریخ ایران

«حشاشین» سریالی است که این روزها هم درباره محتوا و نوعِ ساختش صحبت می‌شود، هم کم‌کاری‌های مسئولین ذیربط برای ساخت اینگونه سریال‌ها و هم حذف از پلتفرم‌های نمایش‌خانگی که به واسطه ورود ساترا اتفاق افتاد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این روزها سریالی به نام‌ «حشاشین» در کانون توجه منتقدان داخلی و خارجی قرار گرفته که در وهله اول نشان می‌دهد کشورهای منطقه  تأثیرگذاری تجاری، مالی و اجتماعی و فرهنگیِ ساخت سریال و فیلم را به خوبی درک کرده‌اند و شکل‌گیری برخی فستیوال‌ها و جشنواره‌های مرتبط در این زمینه و البته سرمایه‌گذاری گسترده در ساخت شهرک‌های سینمایی برای تولید پروژه‌های مشترک با کشورهای پیشرفته در صنعت سینما مشهود است.

البته نکته جالب توجه اینجاست که این کشورها ساخت سریال  با محور تاریخ کشورهای مختلف همسایه خود علاوه بر ساخت سریال براساس اسطوره‌های تاریخی خود را دستور کار  قرار داده‌اند و جای تردید نیست تمدن کشورمان ایران نیز دستمایه برخی از این تولیدات شده است، روزی غربی‌ها با فیلم «300» دست به کار می‌شوند و تاریخ ایران را به گونه‌ای دیگر (تحریف‌آمیز) روایت می‌کنند و امروز هم «حشاشین»  متولد می‌شود. 

این سریال چند نکته انتقادی را به وجود آورد؛ اول کم‌کاری مسئولین امر را نشان می‌داد که همتی برای سااخت سریال‌های تاریخی و پرتره وجود ندارد و سال‌ها باید منتظر بمانیم تا سریالی اصطلاحاً‌ در قالب الف ویژه به سرانجام برسد حال آنکه کشورهای دیگری در جهان عرب همچون دست‌اندرکاران «حشاشین» با کمترین زمان چنین سریال با کیفیت ساختاری را ارائه دادند. در وهله دوم اما این سریال به تحریف تاریخی پرداخته که اگر کماکان مسئولین امر به وعده و وعید ادامه دهند و خبری از کار عملیاتی نباشد این تحریفات در ذهنِ نسل جدید به واقعیت‌های تاریخی تبدیل می‌شود. 

شاید وقت آن رسیده  که ساخت سریال‌های فاخر درباره میراث ملموس یا ناملوس ایران را برنامه‌ریزی کنیم تا مبدأ این شخصیت‌ها با چهره‌ای غیرواقعی در ذهن مخاطبان خارجی یا حتی داخلی کشورمان تثبیت نشوند.

زیرسوال بردن تاریخ با "حشاشین"، تلنگر جدی به سریال‌سازان

نکته دیگر انتشار گسترده آن در کشور ایران که به واسطه پلتفرمِ در نمایش‌خانگی و شبکه‌های اجتماعی اتفاق افتاد نیازمند ورودِ ساترا بود که چند روزی است هیاهوی آن برپا شده است. پس از ورودِ ساترا و حذف آن از پلتفرم‌های نمایش‌خانگی برخی ساترا را به خاطر این ورود محکوم و بخش عمده‌ای دیگر این ورود را تحسین کرده‌اند. 

اما مشخص نیست چرا عده‌ای  اصرار دارند چنین سریال‌هایی در سطح گسترده‌ای پخش شود و نسل جدید خصوصاً نظاره‌گر چنین تحریفات تاریخی در آثار نمایشی باشد. البته نباید این انتقادها را هم نادیده بگیریم که چرا به جای این همه سریالِ آپارتمانی، زودبازده و حتی تاریخی معطوف به دوران قاجاریه، به فکرِ ساخت آثار نمایشی که بتواند تاریخ ایران را روایت کند،‌ نیستیم که «حشاشین‌ها» جزو برنامه‌های کشورهای خارجی است حتی تاریخ و قهرمانان و واقعیت‌هایش را از آنِ خود کنند و روایتگرِ اصلی این اتفاقات، آنها باشند.

به دنبال اعلام ممنوعیت پخش سریال «حشاشین» در پلتفرم‌ها و حذف این مجموعه نمایشی از نمایش‌خانگی، پیمان جبلی رئیس صداوسیما هم درباره پخش نشدن این سریال در ایران واکنش نشان داد: «ساترا مسئولیت دارد تا جلوی پخش محتوای تحریف شده که به درک اجتماعی لطمه می‌زند و افکار عمومی را منحرف می‌کند را بگیرد. سریال حشاشین براساس واقعیت نیست، بلکه تحریف تاریخ است و ساترا برای پخش آن به سکوها تذکر داده و سکوها هم حذف کردند.»

چرایی ممنوعیت را البته چند روزِ گذشته مسئولین ساترا هم اعلام کردند که «پخش سریال های خارجی در پلتفرهای داخلی پس از انتشار مورد بررسی قرار می‌گیرند و اصطلاحاً سریال‌های خارجی مشمول ممیزی پسینی هستند، به همین دلیل انتشار سریال مصری «حشاشین» از امروز توسط معاونت پایش و نظارت ساترا براساس رای و نظر شورای صدور مجوز ساترا ممنوع اعلام شد.

سریال «حشاشین» محصول کشور مصر است و روایت آن از تاریخ اسلام متضمن تحریف‌های فراوانی است که به نظر می‌رسد با رویکرد سیاسی مغرضانه تولید شده است. بر همین اساس طبق نظر شورای صدور مجوز ساترا انتشار سریال «حشاشین» (The Assassins)، در رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر ایران مورد تأیید نیست.»

هرچند این سریال در نگاه اول سعی کرده روایتی از زندگی حسن صباح و ترکان سلجوقی و فرقه اسماعیلیه را به تصویر بکشد، اما به شکلی ناشیانی این روند تاریخی را بدون درنظر گرفتن فواصل معنادار میان دوران زندگی شخصیت اصلی با برخی شخصیت‌های مطرح شده  مثل عمر خیام و خواجه نظام الملک را بهم  مرتبط کرده که می‌تواند نقطه عطف شکل‌گیری سئوالی باشد که اصولاً؛ چرا باید کشور دیگری تاریخ ما را آنهم کاملاً ناشیانه روایت کند؟

انتهای پیام/